Startpagina

Het leven is een doorgaand proces. Het is je steeds duidelijker geworden dat geest, hersenen en lichaam naadloos samenwerken om dit proces meester te worden. De geest maakt tastbare dingen. Want dat is wat er in de hersenen gebeurt, iedere seconde. Of het nu de opwinding is die je voelt wanneer je hoort dat je geslaagd bent voor een examen, of de extatische gewaarwording van vrijheid en zorgeloosheid bij het horen van vogels, je kunt deze ervaringen niet hebben zonder de fysieke representatie die je brein ervan geeft.

De echte kracht ligt in de subtiele regionen van bewustzijn. Neem bijvoorbeeld dromen, ze zijn subtiel, maar krachtig. Jouw visie op de toekomst is bepalend voor de richting die je aan je leven geeft en de dingen die je onderneemt. Maar eerst moet die visie de hersenen in beweging brengen. Daarna komen de activiteiten, mogelijkheden, kansen, de momenten van gelukkig toeval en al het andere dat nodig is om een droom werkelijkheid te laten worden. Het is een zich voortdurend ontvouwen, en hoewel de wetenschap aandacht besteedt aan dat wat door het brein wordt voortgebracht - chemische synapsen, elektrische synapsen en neurotransmitters - is dit een weinig verfijnde voorstelling van zaken. De werkelijkheid begint op een veel subtieler, onzichtbaar niveau.

Hoe kunnen we dan zelf het creëren van de werkelijkheid in de hand nemen?

Enkele regels:
* Jij maakt hoe de wereld eruitziet en voelt
* Je bent niet je brein.
* Waarneming is geen passief fenomeen. Het is niet zo dat jij een vastomlijnde, vooraf bepaalde werkelijkheid waarneemt. je geeft haar juist vorm.
* Zelfbewustzijn verandert je waarneming
* Hoe meer je je van jezelf en de wereld bewust bent, hoe meer je de werkelijkheid beheerst.
* Bewustzijn geeft je de kracht om je wereld te transformeren.
* Op een subtiel niveau vloeit je geest samen met de creatieve krachten in het universum.

Argumenten.
Het creëren van werkelijkheid  gaat natuurlijk en moeiteloos. Tegelijkertijd is het iets wat ons bevattingsvermogen bijna te boven gaat. Het universum gaat bij het scheppen van een ster op dezelfde manier te werk als wanneer jij het beeld van een roos oproept.

Bij het verkennen van de werkelijkheid moet het zenuwstelsel voortdurend nieuwe ervaringen bijbenen en afwegen en de rest van het lichaam beheersen; Het brein van vogels heeft de werkelijkheid van vliegen geleerd. Vogels hebben hun lichaamsbouw zo aangepast dat ze de grens van hun prestatie konden verleggen. Dit argument is nog meer van kracht als het gaat om het menselijk brein. Onze geest maakt gebruik van de vrije wil, het vogelbewustzijn wordt alleen aangestuurd door instinct. De mens kan een enorme sprong maken in het creëren van werkelijkheid.

Het is trouwens niet correct om te zeggen dat de hersenen een gedachte, ervaring of waarneming 'creëren'. Het is immers ook niet zo dat de radio Mozart creëert. De rol van de hersenen is het voorzien in een fysieke structuur die het denken van een gedachte mogelijk maakt. De hersenen zijn als het ware de transistors in de radio die het luisteren naar muziek mogelijk maakt.

Je bent niet je brein.
De geest die het brein opdrachten geeft is de enige echte schepper, net als Mozart de enige echte schepper is van de klassieke muziek die je op de radio hoort. Het gaat er niet om dat je passief alles in de wereld 'daarbuiten' accepteert. De eerste stap is dat je je rol als schepper erkent en opeist- dat is een actieve rol. Dit is het werkelijke begin als je wilt leren hoe je werkelijkheid creëert. De hersenen zijn zo uitgerust dat ze iedereen in staat stellen nieuwe dingen te maken en dingen nieuw te maken. Als het brein slechts een computer zou zijn, zou het informatie opslaan, categoriseren en bliksemsnel berekeningen maken.

Creativiteit gaat verder. Het vormt het onbewerkte levenom tot een geheel nieuwe creatie, een uiting die letterlijk nooit eerder is vertoond. Misschien klaag je en vraag je je af waarom er nooit iets verandert in je leven. Je kunt ook iets nieuws creëren. Op dit moment ben je je leven aan het samenstellen, als een legpuzzel waarvan jij alle stukjes in handen hebt.